پندار بزرگان
سلیمان حکیم یکی از پیامبران الهی و پادشاهان یهود و نیز انسانی بسیار حکیم بوده است، به طوریکه همه ما بارها و بارها شرح حکمت سلیمان را شنیده ایم. در مطلب ارائه شده زیر با بررسی کتاب امثال سلیمان، سخنان حکیمانه او را در ارتباط با فواید و مضرات کسب ثروت بیان کرده ایم. سخنان سلیمان حکیم اگرچه نوشته های بیش از سه هزار سال پیش می باشد، اما با بررسی دقیق آنها متوجه می شویم که کاملا امروزی است و با گذشت قرن ها و قرن ها همچنان تازه و کارآمد است؛ این یکی از ویژگیهای گفتار بزرگان است که در تمام اعصار، نوشته های آنان را مفید و کارآمد می سازد.
ثروت در سخنان سلیمان حکیم
v ثروتی که از راه نادرست به دست آمده باشد نفعی به انسان نمی رساند، اما درستکاری به او سعادت ابدی می بخشد.
v آدمهای تنبل، فقیر می شوند ولی اشخاص فعال ثروتمند می گردند.
v کسی که به موقع، محصول خود را برداشت کند عاقل است، اما کسی که موقع برداشت محصول بخوابد، مایه ننگ است.
v درستکاران برکت ها بر سر دارند، اما وجود بدکاران سراسر پوشیده از ظلم و لعنت است. نیکان خاطره خوب از خود به جای می گذارند، اما نام بدکاران به فراموشی سپرده می شود.
v ثروت شخص ثروتمند او را محافظت می کند، اما بی نوایی شخص فقیر او را از پای در می آورد.
v درآمد شخص درستکار به زندگی او رونق می بخشد، اما شخص بدکار درآمد خود را در راههای گناه آلود بر باد می دهد.
v برکت خداوند انسان را ثروتمند می سازد، بی آنکه زحمتی برای وی به بار آورد.
v ثروت شخص بدکار، موقتی و ناپایدار است، ولی اجرت آدم خوب جاودانی است.
v هستند کسانی که با سخاوت خرج می کنند و با این وجود ثروتمند می گردند؛ و هستند کسانی که بیش از اندازه می اندوزند، اما عاقبت نیازمند می گردند.
v شخص سخاوتمند کامیاب می گردد و هر که دیگران را سیراب نماید، خود نیز سیراب خواهد شد.
v کسی که بر ثروت خود تکیه کند خواهد افتاد، اما درستکاران که بر خدا تکیه می کنند، همچون درخت سبز شکوفه خواهند آورد.
v کار و کوشش، انسان را به قدرت می رساند؛ اما تنبلی، او را نوکر دیگران می سازد.
v شخص نیک حتی برای نوه هایش میراث باقی می گذارد، اما ثروتی که گناهکاران اندوخته اند به درستکاران می رسد.
v زمین آدم فقیر ممکن است محصول فراوان بدهد، ولی ظالمان آنرا از چنگ او در می آورند.
v ثروتمندان دوستان بسیار دارند، اما شخص فقیر را حتی همسایگانش تحقیر می کنند.
v خوار شمردن فقرا گناه است، خوشا به حال کسی که بر آنها ترحم نماید.
v کسی که زحمت می کشد، منفعت عایدش می شود، ولی آنکه فقط حرف می زند فقیر خواهد شد.
v ثروت نصیب دانایان خواهد شد، اما پاداش نادانان، نادانی ایشان است.
v عظمت یک پادشاه بستگی به تعداد مردمی دارد که بر آنها فرمان می راند. پادشاه بدون ملت نابود می شود.
v کسی که به دنبال سود نامشروع می رود به خانواده اش لطمه می زند، اما شخصی که از رشوه نفرت دارد، زندگی خوبی خواهد داشت.
v نقشه های خود را به دست خداوند بسپار، آنگاه در کارهایت موفق خواهی شد.
v به دست آوردن حکمت و دانایی بهتر است از اندوختن طلا و نقره.
v غرور منجر به هلاکت می شود و متکبر به سقوط می انجامد.
v آنانی که کلام خدا را اطاعت کنند، سعادتمند خواهند شد و کسانی که بر او توکل نمایند برکت خواهند یافت.
v گرسنگی خوب است، زیرا تو را وادار می کند که برای رفع آن کار کنی.
v هدف مردان عاقل تحصیل حکمت است، اما شخص نادان در زندگی هیچ هدفی ندارد.
v اشخاص دانا همیشه مشتاق و آماده کسب حکمتند.
v هدیه دادن راه را برای انسان باز می کند و او را به حضور اشخاص مهم می رساند.
v وقتی انسان فقیر شود حتی برادرانش او را ترک می کنند، چه رسد به دوستانش، و تلاش او برای بازیافتن آنها به جایی نمی رسد.
v وقتی به فقیر کمک می کنی مثل این است که به خداوند قرض می دهی و خداوند است که قرض تو را پس خواهد داد.
v پند نیکو در اعماق دل مشورت دهنده مانند آب است در ته چاه و شخص فهمیده آنرا بیرون می کشد.
v مالی که آسان به دست آمده باشد، برکتی نخواهد داشت.
v زیرکی و کوشش انسان را توانگر می کند، اما شتابزدگی باعث فقر می شود.
v کسی که خوشگذرانی را دوست دارد، تهیدست می شود و آدم میگسار و عیاش هرگز ثروتمند نخواهد شد.
v خانه شخص دانا از نعمت و ثروت پر است، ولی آدم نادان هر چه به دست می آورد بر باد می دهد.
v نیکنامی برتر از ثروت هنگفت است و محبوبیت گرانبهاتر از طلا و نقره.
v فقیر اسیر ثروتمند است و قرض گیرنده غلام قرض دهنده.
v اول کسب و کاری داشته باش، بعد خانه و خانواده تشکیل بده.
v انسان خسیس در تمام عمر فقیر است، درحالیکه همواره به فکر جمع آوری ثروت است.
v فقیر و ثروتمند در یک چیز مانند هم هستند: خداوند به هر دو آنها چشم بینا داده است.